Asturianu editar

  Pronunciación y silabación: [ ma(ŋ)n.taˈɾe.ɣa ]
  Etimoloxía: De Mántaras + -egu.

  Sustantivu editar

singular femenín mantarega, masculín mantaregu ; plural femenín mantaregues, masculín mantaregos términu non incluyíu nel DALLA

  1. (Xentiliciu) Habitante del llugar de Mántaras, nel conceyu de Tapia.

  Pallabres rellacionaes editar

  Traducciones y equivalencies editar

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de mantaregu.

Referencies editar

  • Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.

Gallegu editar

  Pronunciación y silabación: [ man.taˈɾe.ɣa ]

  Sustantivu editar

singular femenín mantarega, masculín mantarego; plural femenín mantaregas, masculín mantaregos

  1. (Xentiliciu) Mantarega (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de mantarego.

Referencies editar

  • Dicionario do Galego de Asturias; Carlos Xesús Varela Aenlle, Servizo de Publicacións da Universidade de Vigo, 2021; ISBN: 978-84-8158-897-2.