meu
Catalán
Editar
Pronunciación y silabación: [ ˈmew ]
«meu» (rexistru)
Axetivu Editar
singular masculín meu, femenín meva; plural masculín meus, femenín meves
Sinónimos
Editar
Otres formes
Editar
Pallabres rellacionaes
Editar
Referencies Editar
- Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
- Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.
Gallegu
Editar
Pronunciación y silabación: [ ˈmew ]
Axetivu Editar
singular masculín meu, femenín miña; plural masculín meus, femenín miñas
Pallabres rellacionaes
Editar
Llocuciones
Editar
Referencies Editar
- Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
- Dicionario de pronuncia da lingua galega; Universidade de Santiago de Compostela & Instituto da Lingua Galega; ISSN: 2660-8235. Páxina web.
Portugués
Editar
Pronunciación y silabación: [ ˈmew ]
Axetivu Editar
singular masculín meu, femenín minha; plural masculín meus, femenín minhas
Pallabres rellacionaes
Editar
Referencies Editar
- Infopédia. Dicionários Porto Editora; Porto Editora 2003-2021. Páxina del diccionariu on-line.
- Dicionário Priberam da Língua Portuguesa; Priberam Informática, S.A. Páxina del diccionariu on-line.
Rumanu
Editar
Pronunciación y silabación: [ ˈmew ]
Axetivu Editar
masculín y neutru meu femenín mea; plural masculín mei feminín y neutru mele