Aragonés editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈsew ]

  Sustantivu editar

femenín singular seu; plural seus

  1. (Arquiteutura), (Cristianismu) Catedral.

  Sinónimos editar

  Pallabres rellacionaes editar


Catalán editar

  Sustantivu editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈsɛw ]


femenín singular seu; plural seus

  1. (Arquiteutura), (Cristianismu) Catedral.

  Sinónimos editar

  Pallabres rellacionaes editar

  Axetivu editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈsew ]


singular masculín seu, femenín seva; plural masculín seus, femenín seves

  1. So, posesivu pa la tercer persona singular.
  • Úsase tamién como pronome.

  Sinónimos editar

  Variantes dialeutales editar

  Pallabres rellacionaes editar

  1. meu, teu, nostre, vostre, (llur)


Gallegu editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈsew ], [ ˈsɛw ]

  Axetivu editar

singular masculín seu, femenín súa; plural masculín seus, femenín súas

  1. So, posesivu pa la tercer persona singular.
  • Úsase tamién como pronome.

  Pallabres rellacionaes editar

  1. meu, teu, noso, voso


Portugués editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈsew ]

  Axetivu editar

singular masculín seu, femenín sua; plural masculín seus, femenín suas

  1. So, posesivu pa la tercer persona singular.
  • Úsase tamién como pronome.

  Pallabres rellacionaes editar

  1. meu, teu, nosso, vosso