AsturianuEditar

  Pronunciación y silabación: [ noˈɾwe.ɣu ]

  Sustantivu (1)Editar

singular masculín noruegu , femenín noruega; plural masculín noruegos, femenín noruegues

  1. (Xentiliciu) Habitante de Noruega.

  Pallabres rellacionaes

  TraduccionesEditar

  Sustantivu (2)Editar

masculín singular noruegu ensin plural

  1. (Llingüística) Llingua xermánica falada en Noruega.

  TraduccionesEditar

  Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «noruegu».

  AxetivuEditar

singular masculín noruegu, femenín noruega, neutru noruego; plural masculín noruegos, femenín noruegues

  1. (Xentiliciu) Relativo a Noruega.
  2. (Filoloxía) Relativo a la llingua noruega.

  TraduccionesEditar