occitana
Asturianu
editar
Pronunciación y silabación: [ o(k).θiˈta.na ]
Sustantivu
editarsingular femenín occitana, masculín occitanu ; plural femenín occitanes, masculín occitanos
- (Xentiliciu) Habitante d'Occitania (rexón alministrativa francesa).
- (Xeografía) Habitante d'Occitania (metada sur de Francia).
Traducciones y equivalencies
editar«occitana»: habitante d'Occitania (rexón alministrativa)
«occitana»: habitante de la zona sur de Francia
Forma d’axetivu
editar- Forma femenina singular d'occitanu.
Referencies
editar- Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
Aragonés
editar
Pronunciación y silabación: [ ok.θiˈta.na ]
Forma de sustantivu
editar- Forma femenina singular d'occitán.
Forma d’axetivu
editar- Forma femenina singular d'occitán.
Catalán
editar
Pronunciación y silabación: catalán oriental [ uk.siˈta.nə ]; catalán occidental [ ok.siˈta.na ]
Sustantivu
editarsingular femenín occitana, masculín occità; plural femenín occitanes, masculín occitans
- (Xentiliciu) Occitana (habitante d'Occitania -rexón alministrativa).
- (Xeografía) Occitana (habitante d'Occitania -zona sur de Francia).
Forma d’axetivu
editar- Forma femenina singular d'occità.
Referencies
editar- Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
- Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.
Español
editar
Pronunciación y silabación: non seseante [ ok.θiˈta.na ]; seseante [ ok.siˈta.na ]
Sustantivu
editarsingular femenín occitana, masculín occitano; plural femenín occitanas, masculín occitanos
- (Xentiliciu) Occitana (habitante d'Occitania -rexón alministrativa).
- (Xeografía) Occitana (habitante d'Occitania -zona sur de Francia).
Forma d’axetivu
editar- Forma femenina singular d'occitano.
Referencies
editar- Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.
Gallegu
editar
Pronunciación y silabación: [ ɔk.θiˈta.na ]; seseante [ ɔk.siˈta.na ]
Forma de sustantivu
editar- Forma femenina singular d'occitano.
Forma d’axetivu
editar- Forma femenina singular d'occitano.
Occitanu
editar
Pronunciación y silabación: [ ut.siˈta.no ]
«occitana» (rexistru)
Forma de sustantivu
editar- Forma femenina singular d'occitan.
Forma d’axetivu
editar- Forma femenina singular d'occitan.
Portugués
editar
Forma de sustantivu
editar- Forma femenina singular d'occitano.
Forma d’axetivu
editar- Forma femenina singular d'occitano.