Asturianu

editar

  Pronunciación y silabación: [ o(k).θiˈta.na ]

  Sustantivu

editar

singular femenín occitana, masculín occitanu ; plural femenín occitanes, masculín occitanos

  1. (Xentiliciu) Habitante d'Occitania (rexón alministrativa francesa).
  2. (Xeografía) Habitante d'Occitania (metada sur de Francia).

  Traducciones y equivalencies

editar

  Forma d’axetivu

editar
  1. Forma femenina singular d'occitanu.

Referencies

editar
  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.

Aragonés

editar

  Pronunciación y silabación: [ ok.θiˈta.na ]

  Forma de sustantivu

editar
  1. Forma femenina singular d'occitán.

  Forma d’axetivu

editar
  1. Forma femenina singular d'occitán.


Catalán

editar

  Pronunciación y silabación: catalán oriental [ uk.siˈta.nə ]; catalán occidental [ ok.siˈta.na ]

  Sustantivu

editar

singular femenín occitana, masculín occità; plural femenín occitanes, masculín occitans

  1. (Xentiliciu) Occitana (habitante d'Occitania -rexón alministrativa).
  2. (Xeografía) Occitana (habitante d'Occitania -zona sur de Francia).

  Forma d’axetivu

editar
  1. Forma femenina singular d'occità.

Referencies

editar
  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.

Español

editar

  Pronunciación y silabación: non seseante [ ok.θiˈta.na ]; seseante [ ok.siˈta.na ]

  Sustantivu

editar

singular femenín occitana, masculín occitano; plural femenín occitanas, masculín occitanos

  1. (Xentiliciu) Occitana (habitante d'Occitania -rexón alministrativa).
  2. (Xeografía) Occitana (habitante d'Occitania -zona sur de Francia).

  Forma d’axetivu

editar
  1. Forma femenina singular d'occitano.

Referencies

editar
  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.

Gallegu

editar

  Pronunciación y silabación: [ ɔk.θiˈta.na ]; seseante [ ɔk.siˈta.na ]

  Forma de sustantivu

editar
  1. Forma femenina singular d'occitano.

  Forma d’axetivu

editar
  1. Forma femenina singular d'occitano.


Occitanu

editar

  Pronunciación y silabación: [ ut.siˈta.no ]

(rexistru)

  Forma de sustantivu

editar
  1. Forma femenina singular d'occitan.

  Forma d’axetivu

editar
  1. Forma femenina singular d'occitan.

Portugués

editar

  Forma de sustantivu

editar
  1. Forma femenina singular d'occitano.

  Forma d’axetivu

editar
  1. Forma femenina singular d'occitano.