Asturianu editar

  Pronunciación y silabación: [ o(k).θiˈta.na ]

  Sustantivu editar

singular femenín occitana, masculín occitanu ; plural femenín occitanes, masculín occitanos

  1. (Xentiliciu) Habitante d'Occitania (rexón alministrativa francesa).
  2. (Xeografía) Habitante d'Occitania (metada sur de Francia).

  Traducciones y equivalencies editar

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular d'occitanu.

Referencies editar

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.

Aragonés editar

  Pronunciación y silabación: [ ok.θiˈta.na ]

  Forma de sustantivu editar

  1. Forma femenina singular d'occitán.

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular d'occitán.


Catalán editar

  Pronunciación y silabación: catalán oriental [ uk.siˈta.nə ]; catalán occidental [ ok.siˈta.na ]

  Sustantivu editar

singular femenín occitana, masculín occità; plural femenín occitanes, masculín occitans

  1. (Xentiliciu) Occitana (habitante d'Occitania -rexón alministrativa).
  2. (Xeografía) Occitana (habitante d'Occitania -zona sur de Francia).

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular d'occità.

Referencies editar

  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.

Español editar

  Pronunciación y silabación: non seseante [ ok.θiˈta.na ]; seseante [ ok.siˈta.na ]

  Sustantivu editar

singular femenín occitana, masculín occitano; plural femenín occitanas, masculín occitanos

  1. (Xentiliciu) Occitana (habitante d'Occitania -rexón alministrativa).
  2. (Xeografía) Occitana (habitante d'Occitania -zona sur de Francia).

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular d'occitano.

Referencies editar

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.

Gallegu editar

  Pronunciación y silabación: [ ɔk.θiˈta.na ]; seseante [ ɔk.siˈta.na ]

  Forma de sustantivu editar

  1. Forma femenina singular d'occitano.

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular d'occitano.


Occitanu editar

  Pronunciación y silabación: [ ut.siˈta.no ]

(rexistru)

  Forma de sustantivu editar

  1. Forma femenina singular d'occitan.

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular d'occitan.

Portugués editar

  Forma de sustantivu editar

  1. Forma femenina singular d'occitano.

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular d'occitano.