padrín

Asturianu

Pronunciación y silabación: [ paˈðɾiŋ ]

Sustantivu

masculín singular padrín; plural padrinos

1. Home qu'ayuda y patrocina a otra persona, normalmente más moza y inesperta.
2. L'home qu'acompaña a los novios nel so casoriu.
3. (Parentescu), (Cristianismu) Nel cristianismu, l'home que ta encargáu del cuidáu relixosu d'otra persona dende'l so bautizu.
4. (Parentescu) Home que sustitúi al pá por tar casáu col otru proxenitor.

Sinónimos

• [4] padrastru, tíu

Pallabres derivaes

• apadrinar

Pallabres rellacionaes

• madrina; [2] noviu; [3] afiáu

Traducciones

«padrín»: home que patrocina a daquién

«padrín»: home qu'acompaña nel casoriu

Inglés: best man (en) Rumanu: nun (ro), naș (ro)

«padrín»: home que cuida a otra persona no relixoso cristiano

Catalán: padrí (ca) Español: padrino (es) Francés: parrain (fr) Gallegu: padriño (gl)

Inglés: godfather (en), godparent (en) Italianu: padrino (it) Portugués: padrinho (pt) Rumanu: naș (ro)

«padrín»: padrastru → ver traducciones nesa entrada

Forma de sustantivu

1. Forma diminutiva de padre.