Mira tamién: papa, papà, papă

Asturianu editar

  Pronunciación editar

  • [ paˈpa ]
(rexistru)

  Etimoloxía editar

  • Del llatín pappa, forma coloquial infantil pa llamar al padre, anque por influencia del términu español.

  Sustantivu editar

masculín singular papá; plural papás

  1. (Parentescu) Forma cariñosa pa dirixise al padre polos fíos.

  Sinónimos editar

  Pallabres rellacionaes editar

  Traducciones y equivalencies editar

Referencies editar

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
  • Diccionariu Etimolóxicu de la Llingua Asturiana; Xosé Lluis García Arias, Universidá d'Uviéu & Academia de la Llingua Asturiana, 2017-2021, Uviéu; ISBN: 978-84-17445-18-8.

Español editar

  Pronunciación y silabación: [ paˈpa ]

  Sustantivu editar

masculín singular papá; plural papás

  1. (Parentescu) Papá, papa, .

  Sinónimos


Gallegu editar

  Pronunciación y silabación: [ paˈpa ]

  Sustantivu editar

masculín singular papá; plural papás

  1. (Parentescu) Papá, papa, .

Portugués editar

  Pronunciación y silabación: [ paˈpa ]

  Sustantivu editar

  1. (Parentescu) Papá, papa, .

  Sinónimos

  • portugués brasilanu papai