Mira tamién: papá, papà, papă

Asturianu editar

  Pronunciación editar

  • [ ˈpa.pa ]
(rexistru)

  Etimoloxía editar

  • pal sustantivu masculín (títulu 1 & 2): Del llatín pappa, forma coloquial infantil pa llamar al padre.

  Sustantivu (1) editar

masculín singular papa; plural papes

  1. (Parentescu) Forma cariñosa pa dirixise al padre polos fíos.

  Sinónimos editar

  Pallabres rellacionaes editar

  Traducciones y equivalencies editar

  Sustantivu (2) editar

masculín singular papa; plural papes

  1. (Cristianismu) Xefe de la Ilesia Católica.

  Sinónimos

  Pallabres rellacionaes

  Traducciones y equivalencies editar

  Sustantivu (3) editar

femenín singular papa; plural papes

  1. (Botánica) Planta yerbácea cultivada sobre manera polos tubérculos comestibles que produz la so raíz, de nome científicu Solanum tuberosum.
  2. (Botánica), (Alimentación), (Gastronomía) Tubérculu comestible que produz la raíz de la planta de nome científicu Solanum tuberosum, de forma más o menos esférica, davezu allargada, de carne mariello mui claro y pelleyu marrón, mui apreciáu en gastronomía y ún de los principales alimentos de la cocina actual.

  Sinónimos editar

  Pallabres rellacionaes editar

  Traducciones y equivalencies editar

  Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «papa».

Referencies editar

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
  • Diccionariu Etimolóxicu de la Llingua Asturiana; Xosé Lluis García Arias, Universidá d'Uviéu & Academia de la Llingua Asturiana, 2017-2021, Uviéu; ISBN: 978-84-17445-18-8.

Catalán editar

  Pronunciación y silabación: catalán oriental [ ˈpa.pə ]; catalán occidental [ ˈpa.pa ]

  Sustantivu (1) editar

masculín singular papa; plural papes

  1. (Parentescu) Papa, papá.

  Sinónimos

  Pallabres rellacionaes

  Sustantivu (2) editar

masculín singular papa; plural papes

  1. (Cristianismu) Papa.

  Pallabres rellacionaes

Español editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈpa.pa ]

  Sustantivu (1) editar

masculín singular papa; plural papas

  1. (Parentescu) Papa, papá, .

  Sinónimos

  Sustantivu (2) editar

masculín singular papa; plural papas

  1. (Cristianismu) Papa.

  Pallabres rellacionaes

  Sustantivu (3) editar

femenín singular papa; plural papas

  1. (Botánica), (Alimentación), (Gastronomía) español d'América Papa, pataca (tubérculu).
  2. (Botánica), (Agricultura) español d'América Papa, pataca (planta), pataquera.

  Sinónimos

Referencies editar

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.

Francés editar

  Pronunciación y silabación: [ pa.pa ]

(rexistru)

  Sustantivu editar

masculín singular papa; plural papas

  1. (Parentescu) Papa, papá.

Gallegu editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈpa.pa ]

  Sustantivu editar

masculín singular papa; plural papas

  1. (Cristianismu) Papa.

  Pallabres rellacionaes


Italianu editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈpa.pa ]

(rexistru)

  Sustantivu editar

masculín singular papa; plural papi

  1. (Cristianismu) Papa.

  Pallabres rellacionaes


Occitanu editar

  Sustantivu editar

  1. (Parentescu) Papa, papá.

  Pallabres rellacionaes


Portugués editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈpa.pɐ ]

  Sustantivu editar

masculín singular papa; plural papas

  1. (Cristianismu) Papa.

  Pallabres rellacionaes

Quechua de Cusco editar

  Sustantivu editar

  1. (Gastronomía) Pataca.