Asturianu

editar

  Pronunciación

editar
  • [ pe.kiˈne.sa ]
(rexistru)

  Sustantivu

editar

singular femenín pequinesa, masculín pequinés; plural femenín y masculín pequineses

  1. (Xentiliciu) Habitante de Pequín.

  Pallabres rellacionaes editar

  Traducciones y equivalencies

editar

  Forma d’axetivu

editar
  1. Forma femenina singular de pequinés.

Referencies

editar
  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
  • Diccionariu Asturianu-Castellanu; Xuan Xosé Sánchez Vicente, ed. Trabe, Uviéu, 2021; ISBN: 978-84-18286-67-4.


Catalán

editar

  Pronunciación

editar
  • catalán oriental [ pə.kiˈnɛ.zə ]
  • catalán occidental [ pe.kiˈne.za ]

  Sustantivu

editar

singular femenín pequinesa, masculín pequinès; plural femenín pequineses, masculín pequinesos

  1. (Xentiliciu) Pequinesa, de Pequín (habitante).

  Pallabres rellacionaes editar

  Forma d’axetivu

editar
  1. Forma femenina singular de pequinès ~ pequinés.

Referencies

editar
  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.


Español

editar

  Pronunciación

editar
  • [ pe.kiˈne.sa ]

  Sustantivu

editar

singular femenín pequinesa, masculín pequinés; plural femenín pequinesas, masculín pequineses

  1. (Xentiliciu) poco usáu Pequinesa, de Pequín (habitante).

  Otres formes editar

  Pallabres rellacionaes editar

  Forma d’axetivu

editar
  1. Forma femenina singular de pequinés.

Referencies

editar
  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.
  • Diccionario panhispánico de dudas; Real Academia Española, 2005; ISBN: 978-8429406238. Versión on-line.


Gallegu

editar

  Pronunciación

editar
  • [ pe.kiˈne.sa ]

  Sustantivu

editar

singular femenín pequinesa, masculín pequinés; plural femenín pequinesas, masculín pequineses

  1. (Xentiliciu) Pequinesa, de Pequín (habitante).

  Pallabres rellacionaes editar

Referencies

editar
  • Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
  • DIGALEGO. Dicionario de galego; Xunta de Galicia & Ir Indo Edicións, S.L., 2004-2013. Consulta on-line.


Occitanu

editar

  Pronunciación

editar
  • [ pe.kiˈne.zo ]

  Sustantivu

editar

singular femenín pequinesa, masculín pequinés; plural femenín pequinesas, masculín pequineses

  1. (Xentiliciu) Pequinesa, de Pequín (habitante).

  Pallabres rellacionaes editar

  Forma d’axetivu

editar
  1. Forma femenina singular de pequinés.

Referencies

editar
  • Diccionari General de la Lenga Occitana; Academia Occitana, 2008-2023. Diccionariu on-line; PDF on-line.
  • Diccionari Ortografic, Gramatical e Morfologic de l'Occitan (segon los parlars lengadocians); Josiana Ubaud, Éditions Trabucaire, 2011. ISBN: 978-2-84974-125-2.


Portugués

editar

  Pronunciación

editar
  • [ pə.kiˈne.zɐ ]

  Sustantivu

editar

singular femenín pequinesa, masculín pequinês; plural femenín pequinesas, masculín pequineses

  1. (Xentiliciu) Pequinesa, de Pequín (habitante).

  Pallabres rellacionaes editar

  Forma d’axetivu

editar
  1. Forma femenina singular de pequinês.

Referencies

editar