Asturianu

editar

  Pronunciación y silabación: [ ruˈma.no ]

  Forma d’axetivu

editar
  1. Forma neutra de rumanu.


Aragonés

editar

  Pronunciación y silabación: [ ruˈma.no ]

  Sustantivu (1)

editar

singular masculín rumano , femenín rumana; plural masculín rumanos, femenín rumanas

  1. (Xentiliciu) Rumanu (habitante).

  Términos rellacionaos

  Sustantivu (2)

editar

masculín singular rumano ensin plural

  1. (Llingüística) Rumanu, llingua rumana.

  Axetivu

editar

singular masculín rumano , femenín rumana; plural masculín rumanos, femenín rumanas

  1. (Xentiliciu) Rumanu, de Rumanía.
  2. (Filoloxía) Rumanu, de la llingua rumana.

  Términos rellacionaos


Español

editar

  Pronunciación y silabación: [ ruˈma.no ]

  Sustantivu (1)

editar

singular masculín rumano, femenín rumana; plural masculín rumanos, femenín rumanas

  1. (Xentiliciu) Rumanu (habitante).

  Términos rellacionaos

  Sustantivu (2)

editar

masculín singular rumano ensin plural

  1. (Llingüística) Rumanu, llingua rumana.

  Axetivu

editar

singular masculín rumano, femenín rumana ; plural masculín rumanos, femenín rumanas

  1. (Xentiliciu) Rumanu, de Rumanía.
  2. (Filoloxía) Rumanu, de la llingua rumana.

  Términos rellacionaos

Referencies

editar
  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.