rumano
Asturianu
editar
Pronunciación y silabación: [ ruˈma.no ]
Forma d’axetivu
editar- Forma neutra de rumanu.
Aragonés
editar
Pronunciación y silabación: [ ruˈma.no ]
Sustantivu (1)
editarsingular masculín rumano , femenín rumana; plural masculín rumanos, femenín rumanas
- (Xentiliciu) Rumanu (habitante).
Términos rellacionaos
Sustantivu (2)
editarmasculín singular rumano ensin plural
- (Llingüística) Rumanu, llingua rumana.
Axetivu
editarsingular masculín rumano , femenín rumana; plural masculín rumanos, femenín rumanas
- (Xentiliciu) Rumanu, de Rumanía.
- (Filoloxía) Rumanu, de la llingua rumana.
Términos rellacionaos
Español
editar
Pronunciación y silabación: [ ruˈma.no ]
Sustantivu (1)
editarsingular masculín rumano, femenín rumana; plural masculín rumanos, femenín rumanas
- (Xentiliciu) Rumanu (habitante).
Términos rellacionaos
Sustantivu (2)
editarmasculín singular rumano ensin plural
- (Llingüística) Rumanu, llingua rumana.
Axetivu
editarsingular masculín rumano, femenín rumana ; plural masculín rumanos, femenín rumanas
- (Xentiliciu) Rumanu, de Rumanía.
- (Filoloxía) Rumanu, de la llingua rumana.
Términos rellacionaos
Referencies
editar- Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.