Asturianu editar

  Pronunciación y silabación: [ se.ɾa(ŋ)nˈti.na ]
  Etimoloxía: De Serantes + -ín.

  Sustantivu editar

singular femenín serantina, masculín serantín ; plural femenín serantines, masculín serantinos términu non incluyíu nel DALLA

  1. (Xentiliciu) Habitante del llugar de Serantes, nel conceyu de Tapia.

  Sinónimos editar

  Pallabres rellacionaes editar

  Traducciones y equivalencies editar

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de serantín.

Referencies editar

  • Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.