Asturianu editar

  Pronunciación y silabación: [ se.ɾa(ŋ)nˈte.ɣa ]
  Etimoloxía: De Serantes + -egu.

  Sustantivu editar

singular femenín serantega, masculín serantegu ; plural femenín serantegues, masculín serantegos términu non incluyíu nel DALLA

  1. (Xentiliciu) Habitante del llugar de Serantes, nel conceyu de Tapia.

  Sinónimos editar

  Pallabres rellacionaes editar

  Traducciones y equivalencies editar

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de serantegu.

Referencies editar

  • Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.

Gallegu editar

  Pronunciación y silabación: [ se.ɾanˈte.ɣa]

  Sustantivu editar

singular femenín serantega, masculín serantego; plural femenín serantegas, masculín serantegos

  1. (Xentiliciu) Serantega (habitante).

  Sinónimos

  Pallabres rellacionaes

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de serantego.

Referencies editar

  • Dicionario do Galego de Asturias; Carlos Xesús Varela Aenlle, Servizo de Publicacións da Universidade de Vigo, 2021; ISBN: 978-84-8158-897-2.