Asturianu editar

  Pronunciación y silabación: [ se.ɾa(ŋ)nˈte.ɣa ]
  Etimoloxía: De Serantes + -egu.

  Sustantivu editar

singular femenín serantega, masculín serantegu ; plural femenín serantegues, masculín serantegos

  1. (Xentiliciu) Habitante del llugar de Serantes, nel conceyu de Tapia.

  Sinónimos

  Pallabres rellacionaes

  Traducciones editar

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de serantegu.

Referencies editar

  • Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.


Gallegu editar

  Pronunciación y silabación: [ se.ɾanˈte.ɣa]

  Sustantivu editar

singular femenín serantega, masculín serantego; plural femenín serantegas, masculín serantegos

  1. (Xentiliciu) Serantega (habitante).

  Sinónimos

  Pallabres rellacionaes

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de serantego.

Referencies editar

  • Dicionario do Galego de Asturias; Carlos Xesús Varela Aenlle, Servizo de Publicacións da Universidade de Vigo, 2021; ISBN: 978-84-8158-897-2.