serantega
Asturianu
editar
Pronunciación y silabación: [ se.ɾa(ŋ)nˈte.ɣa ]
Etimoloxía: De Serantes + -egu.
Sustantivu editar
singular femenín serantega, masculín serantegu ; plural femenín serantegues, masculín serantegos
- (Xentiliciu) Habitante del llugar de Serantes, nel conceyu de Tapia.
Sinónimos
Pallabres rellacionaes
Traducciones editar
Forma d’axetivu editar
- Forma femenina singular de serantegu.
Referencies editar
- Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.
Gallegu
editar
Pronunciación y silabación: [ se.ɾanˈte.ɣa]
Sustantivu editar
singular femenín serantega, masculín serantego; plural femenín serantegas, masculín serantegos
- (Xentiliciu) Serantega (habitante).
Sinónimos
Pallabres rellacionaes
Forma d’axetivu editar
- Forma femenina singular de serantego.
Referencies editar
- Dicionario do Galego de Asturias; Carlos Xesús Varela Aenlle, Servizo de Publicacións da Universidade de Vigo, 2021; ISBN: 978-84-8158-897-2.