tronabríu

Asturianu

El soníu d'un tronabríu nuna tormenta.

Pronunciación y silabación: [ tɾo.naˈβɾi.u ]

Sustantivu

masculín singular tronabríu; plural tronabríos

1. (Meteoroloxía) El soníu fuerte que se produz poles descargues eléctriques (rayos) nuna tormenta.

Otres formes

• tuenu

Sinónimos

• truenu ~ tuenu, renuberu ~ reñuberu, troníu, tronada, trona, truena ~ tuena

Pallabres rellacionaes

• rayu, rellumu; truena, nube ~ ñube, tormenta, tempestá

Traducciones y equivalencies

Traducciones

Aragonés: truen (an) Catalán: tro (ca) Español: trueno (es) Francés: tonnerre (fr) Gallegu: trono (gl)

Inglés: thunder (en) Occitanu: tron (oc) Portugués: trovão (pt) Vascu: trumoi (eu), ostots (eu)

Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «tronabríu».