reñuberu

Mira tamién: renuberu

Asturianu

Pronunciación y silabación: [ re.ɲuˈβe.ɾu ]

Sustantivu

masculín singular reñuberu; plural reñuberos

1. (Meteoroloxía) Masa mui trupo y baxo de vapor d'agua que se forma cerca'l suelu. → con esti significáu, ye sustantivu non cuntable; ensin plural
2. (Meteoroloxía) El soníu fuerte que se produz poles descargues eléctriques (rayos) nuna tormenta.

Otres formes

• renuberu → forma encamentada nel DALLA

Sinónimos

• [2] truenu ~ tuenu, truena ~ tuena, tronabríu, troníu, tronada, trona

Pallabres rellacionaes

• [1] borrina, borrín, caín, cainada, cierza, cierzu, niebla ~ ñebla, nublina ~ ñublina, nubla ~ ñubla, nublu ~ ñublu
• [1] canícula; magaña, nublineru ~ ñublineru

Traducciones y equivalencies

«reñuberu»: borrina mui trupo y baxo

«reñuberu»: soníu fuerte del rayu, truenu

Aragonés: truen (an) Catalán: tro (ca) Español: trueno (es) Francés: tonnerre (fr) Gallegu: trono (gl)

Inglés: thunder (en) Occitanu: tron (oc) Portugués: trovão (pt) Vascu: trumoi (eu), ostots (eu)