Asturianu

editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈtuɾ.ka ]

  Sustantivu

editar

singular femenín turca, masculín turcu ; plural femenín turques, masculín turcos

  1. (Xentiliciu) Habitante de Turquía.

  Sinónimos

  Traducciones y equivalencies

editar

  Forma d’axetivu

editar
  1. Forma femenina singular de turcu.


Aragonés

editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈtuɾ.ka ]

  Sustantivu

editar

singular femenín turca, masculín turco; plural femenín turcas, masculín turcos

  1. (Xentiliciu) Turca (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Forma d’axetivu

editar
  1. Forma femenina singular de turco.


Catalán

editar

  Pronunciación y silabación: catalán oriental [ ˈtuɾ.kə ]; catalán occidental [ ˈtuɾ.ka ]

  Sustantivu

editar

singular femenín turca, masculín turc; plural femenín turques, masculín turcs

  1. (Xentiliciu) Turca (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Forma d’axetivu

editar
  1. Forma femenina singular de turc.


Español

editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈtuɾ.ka ]

  Sustantivu

editar

singular femenín turca, masculín turco; plural femenín turcas, masculín turcos

  1. (Xentiliciu) Turca (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Forma d’axetivu

editar
  1. Forma femenina singular de turco.


Gallegu

editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈtuɾ.ka ]

  Sustantivu

editar

singular femenín turca, masculín turco; plural femenín turcas, masculín turcos

  1. (Xentiliciu) Turca (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Forma d’axetivu

editar
  1. Forma femenina singular de turco.


Mirandés

editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈtuɾ.kɐ ]

  Sustantivu

editar

singular femenín turca , masculín turco; plural femenín turcas, masculín turcos

  1. (Xentiliciu) Turca (habitante).

  Pallabres rellacionaes editar

  Forma d’axetivu

editar
  1. Forma femenina singular de turco.

Occitanu

editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈtyɾ.ko ]

(rexistru)

  Sustantivu

editar

singular femenín turca, masculín turc; plural femenín turcas, masculín turcs

  1. (Xentiliciu) Turca (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Forma d’axetivu

editar
  1. Forma femenina singular de turc.


Portugués

editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈtuɾ.kɐ ]

  Sustantivu

editar

singular femenín turca, masculín turco; plural femenín turcas, masculín turcos

  1. (Xentiliciu) Turca (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Forma d’axetivu

editar
  1. Forma femenina singular de turco.