vallicu

Asturianu

Pronunciación y silabación: [ baˈʎi.ku ]

Homófonu: ballicu

Etimoloxía: De Valle + -icu.

Sustantivu

singular masculín vallicu, femenín vallica; plural masculín vallicos, femenín valliques → términu non incluyíu nel DALLA

1. (Xentiliciu) Habitante del llugar de Valle, nel conceyu de Piloña.

Pallabres rellacionaes

• piloñés/piloñetu; carduchu, sorribeñu, villamayorín, villarcacín

Axetivu

singular masculín vallicu, femenín vallica, neutru vallico; plural masculín vallicos, femenín valliques → términu non incluyíu nel DALLA

1. (Xentiliciu) Relativo al llugar de Valle, nel conceyu de Piloña.

Pallabres rellacionaes

• piloñés/piloñetu; carduchu, sorribeñu, villamayorín, villarcacín

Referencies

• Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.