Asturianu editar

  Pronunciación y silabación: [ bi.ʎa.leˈɣɾiŋ ]
  Etimoloxía: De Villalegre + sufixu -ín.

  Sustantivu editar

singular masculín villalegrín, femenín villalegrina; plural masculín villalegrinos, femenín villalegrines

  1. (Xentiliciu) Habitante del llugar de Villalegre, nel conceyu Avilés.

  Pallabres rellacionaes editar

  Axetivu editar

singular masculín villalegrín, femenín villalegrina, neutru villalegrino; plural masculín villalegrinos, femenín villalegrines

  1. (Xentiliciu) Relativo al llugar de Villalegre, nel conceyu Avilés.

  Pallabres rellacionaes editar

Referencies editar

  • Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.
  • DGPE - Dictadoloxía Tópica d'Asturies; Luis Casteleiro Oliveros & Ramón de Andrés Díaz (dirs.): Asturies nel Diccionario Geográfico Popular de España. Uviéu: Seminariu de Filoloxía Asturiana (Universidá d’Uviéu). Consulta on-line.