navarrín
Asturianu
editar
Pronunciación y silabación: [ na.βaˈriŋ ]
Etimoloxía: De Navarro (nome castellanizante del llugar) + sufixu -ín.
Sustantivu
editarsingular masculín navarrín, femenín navarrina; plural masculín navarrinos, femenín navarrines
- (Xentiliciu) Habitante de la parroquia de Valliniello, nel conceyu Avilés.
Términos rellacionaos editar
Axetivu
editarsingular masculín navarrín, femenín navarrina, neutru navarrino; plural masculín navarrinos, femenín navarrines
- (Xentiliciu) Relativo a la parroquia de Valliniello, nel conceyu Avilés.
Términos rellacionaos editar
Referencies
editar- Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.
- DGPE - Dictadoloxía Tópica d'Asturies; Luis Casteleiro Oliveros & Ramón de Andrés Díaz (dirs.): Asturies nel Diccionario Geográfico Popular de España. Uviéu: Seminariu de Filoloxía Asturiana (Universidá d’Uviéu). Consulta on-line.