mirandín

Asturianu

Asitiamientu del conceyu Miranda n'Asturies.

Mapa parroquial d'Avilés, col asitiamientu de la parroquia mirandina nel suroeste.

Pronunciación y silabación: [ mi.ɾa(ŋ)nˈdiŋ ]
Etimoloxía: De Miranda + sufixu -ín.

Sustantivu

singular masculín mirandín, femenín mirandina; plural masculín mirandinos, femenín mirandines → términu non incluyíu nel DALLA

1. (Xentiliciu) Habitante del conceyu asturianu de Miranda.
2. (Xentiliciu) Habitante de la parroquia de Miranda, nel conceyu Avilés.

Sinónimos

• [1] mirandés

Pallabres rellacionaes

• [1] balmontín; Md
• [2] avilesín; carrioneru, villalegrín, cristobalín, navarrín

Axetivu

singular masculín mirandín, femenín mirandina, neutru mirandino; plural masculín mirandinos, femenín mirandines → términu non incluyíu nel DALLA

1. (Xentiliciu) Relativo al conceyu asturianu de Miranda.
2. (Xentiliciu) Relativo a la parroquia de Miranda, nel conceyu Avilés.

Sinónimos

• [1] mirandés

Pallabres rellacionaes

• [1] balmontín; Md
• [2] avilesín; carrioneru, villalegrín, cristobalín, navarrín

Referencies

• Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.
• DGPE - Dictadoloxía Tópica d'Asturies; Luis Casteleiro Oliveros & Ramón de Andrés Díaz (dirs.): Asturies nel Diccionario Geográfico Popular de España. Uviéu: Seminariu de Filoloxía Asturiana (Universidá d’Uviéu). Consulta on-line.