ḷḷamiegu

Asturianu

Pronunciación y silabación: [ ʎaˈmje.ɣu ] ([ ʈʂaˈmje.ɣu ])
Etimoloxía: De Ḷḷamas + sufixu -iegu.

Sustantivu

singular masculín ḷḷamiegu, femenín ḷḷamiega; plural masculín ḷḷamiegos, femenín ḷḷamiegues

1. (Xentiliciu) Habitante del llugar de Ḷḷamas, nel conceyu Ayer.

Pallabres rellacionaes

• ayeranu ~ ayerán; caboranense, casomeranu, conforquín, felechosanu/felechuetu, muriatu/muriense, peḷḷunu, polesu, rubayeru, serrapiense, sotense

Axetivu

singular masculín ḷḷamiegu, femenín ḷḷamiega, neutru ḷḷamiego; plural masculín ḷḷamiegos, femenín ḷḷamiegues

1. (Xentiliciu) Relativo al llugar de Ḷḷamas, nel conceyu Ayer.

Pallabres rellacionaes

• ayeranu ~ ayerán; caboranense, casomeranu, conforquín, felechosanu/felechuetu, muriatu/muriense, peḷḷunu, polesu, rubayeru, serrapiense, sotense

Referencies

• Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.
• DGPE - Dictadoloxía Tópica d'Asturies; Luis Casteleiro Oliveros & Ramón de Andrés Díaz (dirs.): Asturies nel Diccionario Geográfico Popular de España. Uviéu: Seminariu de Filoloxía Asturiana (Universidá d’Uviéu). Consulta on-line.