sotense

Asturianu

Pronunciación y silabación: [ soˈte(ŋ)n.se ]
Etimoloxía: De Soto + sufixu -ense.

Sustantivu

singular masculín y femenín sotense ; plural masculín y femenín sotenses

1. (Xentiliciu) d'usu lliterariu y cultista Habitante del llugar de Soto, nel conceyu Ayer.

Términos rellacionaos

• ayeranu ~ ayerán; caboranense, casomeranu, conforquín, felechosanu/felechuetu, ḷḷamiegu, muriatu/muriense, peḷḷunu, polesu, rubayeru, serrapiense

Axetivu

singular masculín, femenín y neutru sotense ; plural masculín y femenín sotenses

1. (Xentiliciu) d'usu lliterariu y cultista Relativo al llugar de Soto, nel conceyu Ayer.

Términos rellacionaos

• ayeranu ~ ayerán; caboranense, casomeranu, conforquín, felechosanu/felechuetu, ḷḷamiegu, muriatu/muriense, peḷḷunu, polesu, rubayeru, serrapiense

Referencies

• DGPE - Dictadoloxía Tópica d'Asturies; Luis Casteleiro Oliveros & Ramón de Andrés Díaz (dirs.): Asturies nel Diccionario Geográfico Popular de España. Uviéu: Seminariu de Filoloxía Asturiana (Universidá d’Uviéu). Consulta on-line.