Mira tamién: franca

Catalán editar

  Pronunciación y silabación: catalán oriental [ ˈfɾan.sə ]; catalán occidental [ ˈfɾan.sa ]

(rexistru)

  Nome propiu editar

singular femenín «França»

  1. (Topónimu) Francia.

  Pallabres rellacionaes editar

Referencies editar

  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line. OBSERVACIÓN: Dientro de la entrada de «francès».
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line. OBSERVACIÓN: Dientro de la entrada de «francés».
  • «ésAdir», portal llingüísticu de la Corporación Catalana de Medios Audiovisuales; páxina web.

Occitanu editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈfɾan.so ]

  Nome propiu editar

singular femenín «França»

  1. (Topónimu) Francia.

  Pallabres rellacionaes editar


Portugués editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈfɾɐ̃.sɐ ]

  Nome propiu editar

singular femenín «França»

  1. (Topónimu) Francia.

  Pallabres rellacionaes editar