francesa
AsturianuEditar
Pronunciación y silabación: [ fɾa(ŋ)nˈθe.sa ]
SustantivuEditar
singular femenín francesa, masculín francés; plural femenín y masculín franceses
- (Xentiliciu) Habitante de Francia.
Pallabres rellacionaes
TraduccionesEditar
Forma d'axetivuEditar
- Forma femenina singular de francés.
ReferenciesEditar
- Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
- Cartafueyos normativos. Nomes de los países del mundu y de les sos capitales y xentilicios; Academia de la Llingua Asturiana, 2010, Uviéu; ISBN: 978-84-8168-500-8.
AragonésEditar
Pronunciación y silabación: [ fɾanˈθe.sa ]
SustantivuEditar
singular femenín francesa, masculín francés; plural femenín francesas, masculín franceses
- (Xentiliciu) Francesa (habitante).
Pallabres rellacionaes
Forma d'axetivuEditar
- Forma femenina singular de francés.
ReferenciesEditar
- Aragonario. Diccionario castellano/aragonés; Proyecto LINGUATEC & Gobierno de Aragón. Páxina web.
CatalánEditar
Pronunciación y silabación: catalán oriental [ fɾənˈsɛ.zə ]; catalán occidental [ fɾanˈse.za ]
SustantivuEditar
singular femenín francesa, masculín francès; plural femenín franceses, masculín francesos
- (Xentiliciu) Francésa (habitante).
Pallabres rellacionaes
Forma d'axetivuEditar
- Forma femenina singular de francès.
ReferenciesEditar
- Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
EspañolEditar
Pronunciación y silabación: non seseante [ fɾanˈθe.sa ]; seseante [ fɾanˈse.sa ]
SustantivuEditar
singular femenín francesa, masculín francés; plural femenín francesas, masculín franceses
- (Xentiliciu) Francesa (habitante).
Pallabres rellacionaes
Forma d'axetivuEditar
- Forma femenina singular de francés.
ReferenciesEditar
- Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.
GalleguEditar
Pronunciación y silabación: [ fɾanˈθe.sa ]; seseante [ fɾanˈse.sa ]
SustantivuEditar
singular femenín francesa, masculín francés; plural femenín francesas, masculín franceses
- (Xentiliciu) Francesa (habitante).
Pallabres rellacionaes
Forma d'axetivuEditar
- Forma femenina singular de francés.
ReferenciesEditar
- Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
MirandésEditar
SustantivuEditar
singular femenín francesa , masculín francés; plural femenín francesas, masculín franceses
- (Xentiliciu) Francesa (habitante).
Pallabres rellacionaes
Forma d'axetivuEditar
- Forma femenina singular de francés.
OccitanuEditar
Pronunciación y silabación: [ fɾanˈse.zo ]
SustantivuEditar
singular femenín francesa, masculín francés; plural femenín francesas, masculín franceses
- (Xentiliciu) Francesa (habitante).
Pallabres rellacionaes
Forma d'axetivuEditar
- Forma femenina singular de francés.
ReferenciesEditar
- Diccionari General de la Lenga Occitana; Academia Occitana, 2008-2020. Consulta PDF on-line.
PortuguésEditar
Pronunciación y silabación: [ fɾɐ̃ˈse.zɐ ]
SustantivuEditar
singular femenín francesa, masculín francês; plural femenín francesas, masculín franceses
- (Xentiliciu) Francesa (habitante).
Pallabres rellacionaes
Forma d'axetivuEditar
- Forma femenina singular de francês.
ReferenciesEditar
- Dicionário Priberam da Língua Portuguesa; Priberam Informática, S.A. Páxina del diccionariu on-line.
- Infopédia. Dicionários Porto Editora; Porto Editora 2003-2021. Páxina del diccionariu on-line.