AsturianuEditar

  Pronunciación y silabación: [ a.fiˈa.ða ]

  SustantivuEditar

singular femenín afiada, masculín afiáu ; plural femenín afiaes, masculín afiaos

  1. (Parentescu), (Cristianismu) Nel cristianismu, muyer que ta cuidada nel aspeutu relixosu por otra persona.

  Otres formes

  Pallabres rellacionaes

  TraduccionesEditar

  Forma de verbuEditar

  1. Forma femenina singular d'afiáu, participiu d'afiar.