chinés
![]() |
AragonésEditar
Pronunciación y silabación: [ t͡ʃiˈnes ]
Sustantivu (1)Editar
singular masculín chinés, femenín chinesa; plural masculín chineses, femenín chinesas
- (Xentiliciu) Chinu, de China (habitante).
- (Xentiliciu) Chinu, de la República Popular China (habitante).
Pallabres rellacionaes
Sustantivu (2)Editar
masculín singular chinés ensin plural
- (Llingüística) Chinu, llingua china.
- (Llingüística) Chinu mandarín.
Sinónimos
- [2] mandarín
AxetivuEditar
singular masculín chinés, femenín chinesa; plural masculín chineses, femenín chinesas
- (Xentiliciu) Chinu, de China.
- (Xentiliciu) Chinu, de la República Popular China.
- (Filoloxía) Chinu, de la llingua china.
Pallabres rellacionaes
GalleguEditar
Pronunciación y silabación: [ t͡ʃiˈnes ]
Sustantivu (1)Editar
singular masculín chinés, femenín chinesa; plural masculín chineses, femenín chinesas
- (Xentiliciu) Chinu, de China (habitante).
- (Xentiliciu) Chinu, de la República Popular China (habitante).
Pallabres rellacionaes
Sustantivu (2)Editar
masculín singular chinés ensin plural
- (Llingüística) Chinu, llingua china.
- (Llingüística) Chinu mandarín.
Sinónimos
- [2] mandarín
AxetivuEditar
singular masculín chinés, femenín chinesa; plural masculín chineses, femenín chinesas
- (Xentiliciu) Chinu, de China.
- (Xentiliciu) Chinu, de la República Popular China.
- (Filoloxía) Chinu, de la llingua china.
Pallabres rellacionaes
MirandésEditar
Pronunciación y silabación: [ t͡ʃiˈnɛs̺ ]
Sustantivu (1)Editar
singular masculín chinés , femenín chinesa; plural masculín chineses, femenín chinesas
- (Xentiliciu) Chinu, de China (habitante).
- (Xentiliciu) Chinu, de la República Popular China (habitante).
Pallabres rellacionaesEditar
Sustantivu (2)Editar
masculín singular chinés ensin plural
- (Llingüística) Chinu, llingua china.
- (Llingüística) Chinu mandarín.
SinónimosEditar
- [2] mandarin
AxetivuEditar
singular masculín chinés, femenín chinesa; plural masculín chineses, femenín chinesas
- (Xentiliciu) Chinu, de China.
- (Xentiliciu) Chinu, de la República Popular China.
- (Filoloxía) Chinu, de la llingua china.
Pallabres rellacionaesEditar
OccitanuEditar
Pronunciación y silabación: [ t͡ʃiˈnes ]
«chinés» (rexistru)
Sustantivu (1)Editar
singular masculín chinés, femenín chinesa; plural masculín chineses, femenín chinesas
- (Xentiliciu) Chinu, de China (habitante).
- (Xentiliciu) Chinu, de la República Popular China (habitante).
Pallabres rellacionaes
Sustantivu (2)Editar
masculín singular chinés ensin plural
- (Llingüística) Chinu, llingua china.
- (Llingüística) Chinu mandarín.
Sinónimos
- [2] mandarin
AxetivuEditar
singular masculín chinés, femenín chinesa; plural masculín chineses, femenín chinesas
- (Xentiliciu) Chinu, de China.
- (Xentiliciu) Chinu, de la República Popular China.
- (Filoloxía) Chinu, de la llingua china.