Mira tamién: chines, chinês

AragonésEditar

  Pronunciación y silabación: [ t͡ʃiˈnes ]

  Sustantivu (1)Editar

singular masculín chinés, femenín chinesa; plural masculín chineses, femenín chinesas

  1. (Xentiliciu) Chinu, de China (habitante).
  2. (Xentiliciu) Chinu, de la República Popular China (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Sustantivu (2)Editar

masculín singular chinés ensin plural

  1. (Llingüística) Chinu, llingua china.
  2. (Llingüística) Chinu mandarín.

  Sinónimos

  AxetivuEditar

singular masculín chinés, femenín chinesa; plural masculín chineses, femenín chinesas

  1. (Xentiliciu) Chinu, de China.
  2. (Xentiliciu) Chinu, de la República Popular China.
  3. (Filoloxía) Chinu, de la llingua china.

  Pallabres rellacionaes


GalleguEditar

  Pronunciación y silabación: [ t͡ʃiˈnes ]

  Sustantivu (1)Editar

singular masculín chinés, femenín chinesa; plural masculín chineses, femenín chinesas

  1. (Xentiliciu) Chinu, de China (habitante).
  2. (Xentiliciu) Chinu, de la República Popular China (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Sustantivu (2)Editar

masculín singular chinés ensin plural

  1. (Llingüística) Chinu, llingua china.
  2. (Llingüística) Chinu mandarín.

  Sinónimos

  AxetivuEditar

singular masculín chinés, femenín chinesa; plural masculín chineses, femenín chinesas

  1. (Xentiliciu) Chinu, de China.
  2. (Xentiliciu) Chinu, de la República Popular China.
  3. (Filoloxía) Chinu, de la llingua china.

  Pallabres rellacionaes


MirandésEditar

  Pronunciación y silabación: [ t͡ʃiˈnɛs̺ ]

  Sustantivu (1)Editar

singular masculín chinés , femenín chinesa; plural masculín chineses, femenín chinesas

  1. (Xentiliciu) Chinu, de China (habitante).
  2. (Xentiliciu) Chinu, de la República Popular China (habitante).

  Pallabres rellacionaesEditar

  Sustantivu (2)Editar

masculín singular chinés ensin plural

  1. (Llingüística) Chinu, llingua china.
  2. (Llingüística) Chinu mandarín.

  SinónimosEditar

  AxetivuEditar

singular masculín chinés, femenín chinesa; plural masculín chineses, femenín chinesas

  1. (Xentiliciu) Chinu, de China.
  2. (Xentiliciu) Chinu, de la República Popular China.
  3. (Filoloxía) Chinu, de la llingua china.

  Pallabres rellacionaesEditar

OccitanuEditar

  Pronunciación y silabación: [ t͡ʃiˈnes ]

(rexistru)

  Sustantivu (1)Editar

singular masculín chinés, femenín chinesa; plural masculín chineses, femenín chinesas

  1. (Xentiliciu) Chinu, de China (habitante).
  2. (Xentiliciu) Chinu, de la República Popular China (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Sustantivu (2)Editar

masculín singular chinés ensin plural

  1. (Llingüística) Chinu, llingua china.
  2. (Llingüística) Chinu mandarín.

  Sinónimos

  AxetivuEditar

singular masculín chinés, femenín chinesa; plural masculín chineses, femenín chinesas

  1. (Xentiliciu) Chinu, de China.
  2. (Xentiliciu) Chinu, de la República Popular China.
  3. (Filoloxía) Chinu, de la llingua china.

  Pallabres rellacionaes