Mira tamién: chines, chinês

Aragonés

editar

  Pronunciación y silabación: [ t͡ʃiˈnes ]

  Sustantivu (1)

editar

singular masculín chinés, femenín chinesa; plural masculín chineses, femenín chinesas

  1. (Xentiliciu) Chinu, de China (habitante).
  2. (Xentiliciu) Chinu, de la República Popular China (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Sustantivu (2)

editar

masculín singular chinés ensin plural

  1. (Llingüística) Chinu, llingua china.
  2. (Llingüística) Chinu mandarín.

  Sinónimos

  Axetivu

editar

singular masculín chinés, femenín chinesa; plural masculín chineses, femenín chinesas

  1. (Xentiliciu) Chinu, de China.
  2. (Xentiliciu) Chinu, de la República Popular China.
  3. (Filoloxía) Chinu, de la llingua china.

  Pallabres rellacionaes


Gallegu

editar

  Pronunciación y silabación: [ t͡ʃiˈnes ]

  Sustantivu (1)

editar

singular masculín chinés, femenín chinesa; plural masculín chineses, femenín chinesas

  1. (Xentiliciu) Chinu, de China (habitante).
  2. (Xentiliciu) Chinu, de la República Popular China (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Sustantivu (2)

editar

masculín singular chinés ensin plural

  1. (Llingüística) Chinu, llingua china.
  2. (Llingüística) Chinu mandarín.

  Sinónimos

  Axetivu

editar

singular masculín chinés, femenín chinesa; plural masculín chineses, femenín chinesas

  1. (Xentiliciu) Chinu, de China.
  2. (Xentiliciu) Chinu, de la República Popular China.
  3. (Filoloxía) Chinu, de la llingua china.

  Pallabres rellacionaes


Mirandés

editar

  Pronunciación y silabación: [ t͡ʃiˈnɛs̺ ]

  Sustantivu (1)

editar

singular masculín chinés , femenín chinesa; plural masculín chineses, femenín chinesas

  1. (Xentiliciu) Chinu, de China (habitante).
  2. (Xentiliciu) Chinu, de la República Popular China (habitante).

  Pallabres rellacionaes editar

  Sustantivu (2)

editar

masculín singular chinés ensin plural

  1. (Llingüística) Chinu, llingua china.
  2. (Llingüística) Chinu mandarín.

  Sinónimos editar

  Axetivu

editar

singular masculín chinés, femenín chinesa; plural masculín chineses, femenín chinesas

  1. (Xentiliciu) Chinu, de China.
  2. (Xentiliciu) Chinu, de la República Popular China.
  3. (Filoloxía) Chinu, de la llingua china.

  Pallabres rellacionaes editar

Occitanu

editar

  Pronunciación y silabación: [ t͡ʃiˈnes ]

(rexistru)

  Sustantivu (1)

editar

singular masculín chinés, femenín chinesa; plural masculín chineses, femenín chinesas

  1. (Xentiliciu) Chinu, de China (habitante).
  2. (Xentiliciu) Chinu, de la República Popular China (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Sustantivu (2)

editar

masculín singular chinés ensin plural

  1. (Llingüística) Chinu, llingua china.
  2. (Llingüística) Chinu mandarín.

  Sinónimos

  Axetivu

editar

singular masculín chinés, femenín chinesa; plural masculín chineses, femenín chinesas

  1. (Xentiliciu) Chinu, de China.
  2. (Xentiliciu) Chinu, de la República Popular China.
  3. (Filoloxía) Chinu, de la llingua china.

  Pallabres rellacionaes