Asturianu editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈt͡ʃi.nu ]

  Anagrama: nichu

  Sustantivu (1) editar

singular masculín chinu, femenín china; plural masculín chinos, femenín chines

  1. (Xentiliciu) Habitante de China.
  2. (Xentiliciu) Habitante de la República Popular China.

  Pallabres rellacionaes editar

  Traducciones y equivalencies editar

  Sustantivu (2) editar

masculín singular chinu ensin plural

  1. (Llingüística) Llingua sinotibetana falada en China, zones del oriente asiático y nel mundu enteru por mor de los inmigrantes chinos, formada de delles variedaes non siempre comprensibles ente sí.
  2. (Llingüística) Llingua oficial de China, Taiwán y Singapur, basada na variedá llingüística de Pequín.

  Sinónimos editar

[2] mandarín

  Pallabres rellacionaes editar

  Traducciones y equivalencies editar

  Sustantivu (3) editar

singular masculín chinu, femenín china; plural masculín chinos, femenín chines

  1. (Zooloxía), (Ganadería) coloquial Gochu.
  2. (Zooloxía), (Ganadería) coloquial Xatu.

  Traducciones y equivalencies editar

  Axetivu editar

singular masculín chinu, femenín china, neutru chino; plural masculín chinos, femenín chines

  1. (Filoloxía) Relativo a la llingua china.
  2. (Xentiliciu) Relativo a China.
  3. (Xentiliciu) Relativo a la República Popular China.

  Pallabres rellacionaes editar

  Traducciones y equivalencies editar

Referencies editar

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
  • Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.