AsturianuEditar

 
Una mosca (inseutu).
 
Un home con mosca (pelo).

  Pronunciación y silabación: [ ˈmos.ka ]
  Etimoloxía: Del llatín musca.

  SustantivuEditar

femenín singular mosca; plural mosques

  1. (Zooloxía) Inseutu pequeñu volador de dos ales tresparentes y cuerpu de color negro, con trompa como aparatu bucal, ygüeyos compuestos; n'especial, la Musca domestica.
  2. (Anatomía) Pelo que sal pembaxo la boca.

  Pallabres rellacionaes

  TraduccionesEditar

  Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «mosca».

AragonésEditar

  Pronunciación y silabación: [ ˈmos.ka ]

  SustantivuEditar

femenín singular mosca; plural moscas

  1. (Zooloxía) Mosca (inseutu).


CatalánEditar

  Pronunciación y silabación: catalán oriental [ ˈmos.kə ]; catalán occidental [ ˈmos.ka ]

(rexistru)

  SustantivuEditar

femenín singular mosca; plural mosques

  1. (Zooloxía) Mosca (inseutu).


EspañolEditar

  Pronunciación y silabación: [ ˈmos.ka ]

  SustantivuEditar

femenín singular mosca; plural moscas

  1. (Zooloxía) Mosca (inseutu).
  2. (Anatomía) Mosca (pelo baxo la boca).


GalleguEditar

  Pronunciación y silabación: [ ˈmos.ka ]

  SustantivuEditar

femenín singular mosca; plural moscas

  1. (Zooloxía) Mosca (inseutu).


OccitanuEditar

  Pronunciación y silabación: [ ˈmus.ko ]

(rexistru)

  SustantivuEditar

femenín singular mosca; plural moscas

  1. (Zooloxía) Mosca (inseutu).

PortuguésEditar

  Pronunciación y silabación: [ ˈmoʃ.kɐ ]

  SustantivuEditar

femenín singular mosca; plural moscas

  1. (Zooloxía) Mosca (inseutu).