Serbiu

Pronunciación y silabación: [sʋôːj]

Axetivu

m. svoj, f. svoja, n. svoje; pl. m. svoji, f. svoje, n. svoja (Cirílicu свој, своја, своје; своји, своје, своја)

Posesivu reflexivu pa toles persones gramaticales, equivalente a mio, to, etc., que s'usa cuando'l posesor ye ya conocíu, ta yá mencionáu. (En dalgunos d'estos casos, l'asturianu nun usaría'l posesivu, sinón simplemente l'artículu; n'otros, el posesivu taría acompañáu pol axetivu "propiu")
- Vidim svojho otca, vidiš svojho otca, vidi svojho otca... → Veo'l mio pá, ves el to pá, ve'l so pá...
- Imam svoje brige → Tengo los mios propios problemes.
- Pazite na svoju decu → Tenéi curiáu de los [vuestros] fíos.