AsturianuEditar

  Pronunciación y silabación: [ ˈt͡ʃi.no ]

  Anagrama: incho, inchó

  Forma d’axetivuEditar

  1. Forma neutra de chinu.


EspañolEditar

  Pronunciación y silabación: [ ˈt͡ʃi.no ]

  Sustantivu (1)Editar

singular masculín chino, femenín china; plural masculín chinos, femenín chinas

  1. (Xentiliciu) Chinu, de China (habitante).
  2. (Xentiliciu) Chinu, de la República Popular China (habitante).

  Pallabres rellacionaesEditar

  Sustantivu (2)Editar

masculín singular chino ensin plural

  1. (Llingüística) Chinu, llingua china.
  2. (Llingüística) Chinu mandarín.

  SinónimosEditar

  AxetivuEditar

singular masculín chino, femenín china ; plural masculín chinos, femenín chinas

  1. (Xentiliciu) Chinu, de China.
  2. (Xentiliciu) Chinu, de la República Popular China.
  3. (Filoloxía) Chinu, de la llingua china.

  Pallabres rellacionaesEditar

ReferenciesEditar

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


GalleguEditar

  Pronunciación y silabación: [ ˈt͡ʃi.no ]

  SustantivuEditar

singular masculín chino, femenín china; plural masculín chinos, femenín chinas

  1. (Zooloxía), (Ganadería) Gochu (Sus scrofa domesticus).
  2. (Zooloxía), (Ganadería) Gochu (machu).

  SinónimosEditar

ReferenciesEditar