chino
AsturianuEditar
Pronunciación y silabación: [ ˈt͡ʃi.no ]
Forma d’axetivuEditar
- Forma neutra de chinu.
EspañolEditar
Pronunciación y silabación: [ ˈt͡ʃi.no ]
Sustantivu (1)Editar
singular masculín chino, femenín china; plural masculín chinos, femenín chinas
- (Xentiliciu) Chinu, de China (habitante).
- (Xentiliciu) Chinu, de la República Popular China (habitante).
Pallabres rellacionaesEditar
Sustantivu (2)Editar
masculín singular chino ensin plural
- (Llingüística) Chinu, llingua china.
- (Llingüística) Chinu mandarín.
SinónimosEditar
- [2] mandarín
AxetivuEditar
singular masculín chino, femenín china ; plural masculín chinos, femenín chinas
- (Xentiliciu) Chinu, de China.
- (Xentiliciu) Chinu, de la República Popular China.
- (Filoloxía) Chinu, de la llingua china.
Pallabres rellacionaesEditar
ReferenciesEditar
- Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.
GalleguEditar
Pronunciación y silabación: [ ˈt͡ʃi.no ]
SustantivuEditar
singular masculín chino, femenín china; plural masculín chinos, femenín chinas
- (Zooloxía), (Ganadería) Gochu (Sus scrofa domesticus).
- (Zooloxía), (Ganadería) Gochu (machu).
SinónimosEditar
ReferenciesEditar
- Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.