Asturianu editar

 
Un gochu.

  Pronunciación y silabación: [ ˈɣo.t͡ʃu ]
  Etimoloxía: De la voz onomatopéyica goch pa llamar al gochu.

  Sustantivu (1) editar

singular masculín gochu, femenín gocha; plural masculín gochos, femenín goches

  1. (Zooloxía), (Ganadería) Cualquier especie del animal domésticu mamíferu omnívoru con uñu fendío, serdes y un focicu adaptáu pa mover la tierra, de nome científicu Sus scrofa domesticus.
  2. (Zooloxía), (Ganadería) L'exemplar machu d'esta especie.
  3. (Alimentación), (Gastronomía) La carne d'esti animal.

  Otres formes editar

  Sinónimos editar

  Pallabres rellacionaes editar

  Llocuciones editar

  Traducciones y equivalencies editar

  Sustantivu (2) editar

masculín singular gochu; plural gochos

  1. (Anatomía) coloquial L'embeligru.

  Otres formes editar

  Sinónimos editar

  Traducciones y equivalencies editar

  Axetivu editar

singular masculín gochu, femenín gocha, neutru gocho; plural masculín gochos, femenín goches

  1. Que nun ta llimpiu, que tien sustancies non prestoses como restos de comida, de folla, de polvu un sitiu.
  2. Que nun ta llimpia, que nun ta llavada una persona.

  Otres formes editar

  Sinónimos editar

  Antónimos editar

  Pallabres derivaes editar

  Traducciones y equivalencies editar

Referencies editar

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
  • Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.
  • Nomenclátor de los seres vivos en llingua asturiana, Sabencia - Sociedá Asturiana de les Ciencies. Consulta on-line.
  • Diccionariu Etimolóxicu de la Llingua Asturiana; Xosé Lluis García Arias, Universidá d'Uviéu & Academia de la Llingua Asturiana, 2017-2021, Uviéu; ISBN: 978-84-17445-18-8.