Asturianu Editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈnwes.tɾu ]
  Etimoloxía: Del llatín noster.

  Axetivu Editar

singular masculín nuestru, femenín nuestra, neutru nuestro; plural masculín nuestros, femenín nuestres

  1. Posesivu que correspuende a la primer persona plural.

  Otres formes Editar

  Llocuciones Editar

  Pallabres rellacionaes Editar

  Usu Editar

  • Pue usase tanto antepuestu como pospuestu al sustantivu, y tamién como atributivu y nucleu: la nuestra casa; la casa nuestra; la casa ye nuestra; la nuestra ye vieya.

  Traducciones Editar

Referencies Editar

  • Gramática de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2001, Uviéu, 3ª edición; ISBN: 84-8168-210-8. Consulta PDF on-line.
  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.